In de uitzendingen en de begeleidende artikelen op de site van BNN/Vara wordt uitgelegd dat het Ctgb heeft afgeweken van internationaal vastgestelde richtlijnen en op die manier tumorbevindingen in proefdierstudies terzijde schoof. Ook wordt er door de autoriteiten een statistische methode gebruikt die niet door de richtlijnen wordt ondersteund. Ook bleek dat het Ctgb bij de beoordeling van de mogelijke kankerverwekkendheid van glyfosaat zich heeft laten beïnvloeden door de Amerikaanse statisticus Kenny Crump, die een dubieuze reputatie heeft. Ook wordt aan het licht gebracht dat er binnen Wageningen University & Research (WUR) geen kritiek mocht komen op de nauwe samenwerking tussen de universiteit en CropLife, de belangengroep van pesticidefabrikanten.
Uitgebreid komen de pr-tactieken aan bod van de industrie om glyfosaat op de markt te houden.
Bij het onderzoek zijn diverse methoden gebruikt: Woo-verzoeken, bestudering van het Europese toelatingsdossier van glyfosaat, bestudering van ‘kankerstudies’ op PubMed. Ook de archieven van Industry Documents Library van de universiteit van Californië en het Toxic Docs-archief van Columbia-universiteit, die veel verduidelijken door schadeclaimrechtzaken. Daarnaast is een aantal toonaangevende deskundigen geraadpleegd.
