De eerste reconstructie van NRC en Dagblad van het Noorden laat zien hoe na de klap bij Huizinge multinationals ExxonMobil en Shell samen met het kabinet via topambtenaren van Economische Zaken binnen de beslotenheid van de Maatschap Groningen hun kassen bleven spekken ten koste van de veiligheid van Groningers. Pas toen huizen en erfgoed kapot schudden en Groningers in opstand kwamen haalde de Raad van State een streep door het hoge winningsniveau en was de macht van de Maatschap doorbroken.
De tweede reconstructie ontleedt nauwgezet een van de belangrijkste naoorlogse kabinetsbeslissingen op politiek/financieel gebied: het besluit om met de Groningse gaswinning te stoppen. De journalistieke productie van de twee media geeft inzicht in het besluitvormingsproces binnen de ministerraad, onderhandelingen met beide oliemaatschappijen, en ruzies en misverstanden tussen betrokken overheden over de noodzakelijke versterkingsoperatie.
De stukken onthullen onder meer dat se topmannen van Shell en ExxonMobil er tot twee keer toe persoonlijk bij premier Mark Rutte op aangedrongen dat het kabinet belangrijke verantwoordelijkheden voor de gaswinning in Groningen zou overnemen. In ruil voor het meewerken aan het gecontroleerd afbouwen van de gaswinning, wilden de oliebedrijven dat de Staat precies zou vaststellen hoeveel gas er moest worden opgepompt. Ook wilden de bedrijven een hoger aandeel in de winst uit het Groningenveld.
