Wat begon met een ‘vage tip’ wordt door de journalist minutieus uitgezocht. Hij volgt een kruimelspoor naar een groep Filipijnen en Bengalese arbeidsmigranten. De zoektocht leidt vervolgens naar een internationaal netwerk waar het bouwbedrijf Irem bij betrokken is. Via een organisatie in Hongarije worden arbeidsmigranten van verblijfsvergunningen voorzien. Met valse beloftes van hoge salarissen worden ze naar de werf van Borealis gelokt.
Via speuren in het kadaster, Kruispuntbank en Staatsblad, maar vooral via tips uit het netwerk van de journalist, blijkt dat de arbeidsmigranten volkomen klem zitten.
Door inzage in (illegale) contracten blijkt dat de arbeidsmigranten gevangen zitten in een web van mensenhandel en economische uitbuiting, dat in stand wordt gehouden door een piramide van huisvestings- en arbeidsbureautjes.
Geconfronteerd met de onthullingen gaat Borealis voor een tijd dicht. De arbeiders komen onder de vleugels van het hulpcentrum Payoke dat echter veel te weinig capaciteit heeft om de grote groep slachtoffers te helpen.
De serie artikelen heeft ertoe geleid dat de minister van Werk Jo Brouns een honderdtal arbeidskaarten introk. Kamerlid Ben Segers diende een wetsvoorstel in naar aanleiding van het onderzoek naar Borealis en zijn malafide onderaannemers. De artikels bepaalden grotendeels de agenda van de bijzondere Kamercommissie Mensenhandel. Ook de aanbevelingen van deze commissie zullen naar aanleiding van deze zaak grotendeels draaien rond economische uitbuiting
