Hoe kunnen regionale media kaalslag en bezuinigingen overleven en zelfs nieuwe initiatieven ontplooien? Daarover gaat het komend VVOJ Café op 8 december in Groningen. Eén van de sprekers tijdens het café, Jan Rozendaal, is actief bij de onderzoeksredactie van het Dagblad van het Noorden, een initiatief waarover hij twee jaar lang een column schreef voor de VVOJ. Hoe gaat het nu met de onderzoeksredactie? Een interview in de aanloop naar het komende VVOJ Café.
Meld je hier aan voor het VVOJ Café in Groningen
door Rachel Levy
Het Dagblad van het Noorden heeft sinds medio 2011 een eigen onderzoeksredactie. Dat kost veel geld. Is na drie jaar duidelijk of het ook geld (lees: abonnees) oplevert?
Het zou mooi zijn als we dat wisten. Dat nieuwe abonnees zouden zeggen: Ik ben er zo trots op dat Dagblad van het Noorden deze zaken boven tafel heeft gebracht dat ik die krant elke dag op mijn deurmat wil hebben en mijn bijdrage in euro’s lever.
Wat ik wel weet is dat het imago van Dagblad van het Noorden is gestegen; één van de doelstellingen destijds. Onze hoofdredactie krijgt dat regelmatig spontaan te horen van lezers. En dat we als onderzoeksclub twee keer De Groninger Persprijs en De Tegel voor onderzoeksjournalistiek hebben gewonnen, helpt daar natuurlijk ook bij.
Jullie hebben ongetwijfeld in het begin ook fouten gemaakt. Wat deed je destijds verkeerd, en wat doe je nu anders (qua werkwijze, bijvoorbeeld). Anders gezegd: wat heb je geleerd in die drie jaar?
In het begin sprongen we nogal eens onvoorbereid op een onderwerp. In de trant van: daar gaat zoveel geld in om, daar moet wel iets aan de hand zijn. Nadat dit een keer of twee tot weinig leidde, bereidden we ons beter voor.
En we zijn duidelijk meer aandacht gaan besteden aan de wijze van vertellen. Vanaf het begin bezig zijn met personages, scenario etc. Maar ja, Henk Blanken zat natuurlijk ook in ons team.
Je hoort vaak: de krant heeft zijn langste tijd gehad, er zijn nieuwe manieren om nieuws te verspreiden. Hoe sta jij in die discussie, na 3 jaar onderzoeksredactie? Heeft de krant (nog) voldoende meerwaarde? En blijft de krant levensvatbaar?
Ik denk dat de krant zeker nog bestaansrecht heeft. Ook bij het vertellen van de verhalen van de onderzoeksredactie. Maar het mooie van online is dat dit nieuwe mogelijkheden biedt.
Anderhalve week geleden onthulde de onderzoeksredactie van Dagblad van het Noorden/Leeuwarder Courant hoe het gesteld is met de kinderopvang in het Noorden. Bij 1 op de 6 blijkt er iets aan de hand. Via dvhn.nl/kinderopvang kon iedereen de situatie in zijn/haar eigen kinderdagverblijf bekijken. Dat is op papier natuurlijk niet te doen.’’
Het geheim van een klein of regionaal dagblad is dat er vaak meer mogelijk is dan bij een groot medium: de lijnen zijn kort, er is meer flexibiliteit dan in een grote organisatie. Hoe is dat bij het Dagblad van het Noorden?
Ik denk dat wij redelijk flexibel zijn. Er is snel contact gelegd met een collega van een andere redactie, waarna al dan niet in een samenwerking een onderzoek wordt opgestart. Dat is de afgelopen jaren vaak zo gegaan. Omdat de verslaggever in bijvoorbeeld Winschoten nu eenmaal precies weet welke steen los ligt in Winschoten. Dan weet de onderzoeksverslaggever meteen waar hij kan beginnen met lichten.
Wanneer loop je tegen de grenzen aan van wat er binnen een regionaal blad mogelijk is? Bij wat voor soort onderzoeksprojecten?
Ik weet niet of dat anders is dan bij een landelijke krant of weekblad. Ook daar zullen ze toch na verloop van tijd, als een zaak maar niet los wil komen en je hebt alles geprobeerd, beslissen om er mee te stoppen? Of op z’n minst op een laag pitje te zetten?
Wij hebben onze ingangen in politiek Den Haag of bij het KNMI, als je daar op doelt. We lopen er misschien niet dagelijks rond, maar weten wie we moeten hebben als dat nodig is. Ook al zitten we ‘helemaal in het hoge Noorden’.
Links:
* Meld je hier aan voor het VVOJ Café in Groningen
* Onderzoek in de regio, VVOJ-column Jan Rozendaal 2011-2013
