Titel: The story tells the facts
Datum: Zaterdag 16 november 2013-11-20
Tijd: 10.45 tot 12.00
Sprekers: Mark Lee Hunter, Luuk Sengers
Geschat aantal deelnemers: 30
door Roelinde Bosch
“Let a bit of chaos in!” Zo begint Mark Lee Hunter, schrijver van het boek Story Based Inquiry, deze workshop. Hunter legt uit hoe je het beste een verhaal kan schrijven, namelijk met het opzetten van je eigen database.
The Masterfile
Het masterfile is een Word-document waar je al je gevonden informatie en bronnen in opslaat. “Lees en kijk goed voordat je begint aan je verhaal.” Hiermee bedoelt Hunter dat een journalist niet domweg moet gaan schrijven, maar eerst moet observeren. “Je schrijft namelijk een verhaal en geen telefoonboek”, legt hij uit. Daarnaast moet je altijd in het achterhoofd houden dat schrijven nou eenmaal hard werken is, verspil je tijd daarom niet.
Als je eenmaal je masterfile hebt, blijf je deze aanpassen als er nieuwe relevante informatie bijkomt. Zet evenementen in volgorde en selecteer ze op opvallende details. Door vervolgens een zoekfunctie in het document te gebruiken kan je al je informatie weer snel vinden.
Het verhaal
Aan de hand van dit document bepaal je de volgorde van je verhaal. Hunter onderscheidt twee soorten verhaalstructuren:
• De Ilias is een verhaal op chronologische volgorde.
• De Odyssee is een verhaal gestructureerd naar plaats.
Het is belangrijk dat je naar aanleiding van de gevonden informatie bepaalt welke structuur je gaat gebruiken.
Hunter raadt aan om je verhaal altijd met een moment te beginnen als er iets groots gaat gebeuren. Op deze manier heb je meteen de aandacht van de lezer te pakken. Daarnaast is het belangrijk dat je in een ritme schrijft. Hunter noemt dit een trein. Je moet de lezer meenemen in de trein en daarmee in het ritme van het verhaal. Af en toe laat je ze op adem komen en af en toe zitten ze op het puntje van hun stoel. Dit is essentieel voor het verhaal.
Als het gaat om verhalen met een duidelijk slachtoffer is het niet erg om te kijken naar je eigen emoties als het slachtoffer zijn verhaal vertelt. Deze kun je weer gebruiken in je verhaal om deze dichter bij de lezer te brengen.
Toch kunnen journalisten ook de fout in gaan met hun eigen emoties. Kijk uit dat je je niet teveel laat leiden door:
• Angst
• Afkeer
• Depressie
• Boosheid
Als het verhaal dan eindelijk af is, is het geen overbodige luxe om het hardop aan jezelf voor te lezen. Zo hoor je namelijk waar het misschien saai wordt en kan je het verbeteren.
Nog een paar laatste tips van de meester Mark Lee Hunter zelf:
Never stop remodeling the database; it’s part of the whole work
When is it time to stop working on the database?
When it is coherent
When it is complete
When is the story finished?
Does it move well?
