Uit het onderzoek blijkt dat de Nederlandse ambassade het gevaar zag aankomen maar dat Den Haag de herhaalde roep om hulp onvoldoende serieus nam. Militaire ondersteuning bleef uit. Buitenlandse Zaken was onvoorbereid en onderbemand. Het gevolg was dat mensen op pas moesten door de levensbedreigende chaos van Kabul naar de luchthaven, waar zijn stuitten op de dichte poorten. Velen konden zo hun evacuatievlucht niet halen.
Het onderzoek laat zien dat, eerder dan het ministerie, Nederlandse vrijwilligers in actie komen om evacuées in veiligheid te brengen. Uiteindelijk worden ook studenten van Defensie inzet. Ze verwachten broodjes te gaan smeren maar zetten eigenhandig een logistiek netwerk op en begeleiden evacuées naar de luchthaven. Het gevaar ligt permanent op de loer. Dat blijkt wanneer de studenten direct in contact komen met de Taliban.
De uitzending geeft een indringend beeld van de chaotische evaluatie, ook omdat de gestrande Nederlanders (met een Afghaanse achtergrond) de makers foto’s en filmpjes gaveb die ze ten tijde van de evacuatie hadden gemaakt. Zo kwam de chaos, onzekerheid en doodsnood waarin ze verkeerden voor de dichtbij. Ook is er veel gebruik gemaakt van kaarten en graphics met pinpoints waar mensen zich bevonden. Zo ontstond een nauwgezette reconstructie met exacte locaties en tijdstippen.
