Titel: All in the family?
Datum: 7 november 2014
Tijd: 13:00-13:45 uur
Sprekers: Rinke van den Brink en Perre van den Brink
Moderator: Jildou van Opzeeland
Aantal deelnemers: ongeveer 65
Verslag: Anissa Bougrea
Het lunchprogramma op vrijdag serveerde de congresgangers een tweegesprek tussen vader en zoon van den Brink. Vader Rinke (NOS Journaal) en zoon Perre (Vice Benelux) debatteerden over ‘oude’ en ‘nieuwe’ journalistiek.
VICE is één van de snelst groeiende jonge mediamerken ter wereld. Ze creëren een mix tussen serieuze reportages, artikels en wat ze noemen advertorials. De VICE-reporters streven ernaar om in hun reportages met de lokale bevolking op te trekken en werken graag met flitsende beelden.
Toch kunnen de technieken en vertelstijl van VICE niet zomaar toegepast worden op bijvoorbeeld Het Journaal.
‘Wij hebben niet dezelfde doelgroep’, zegt Rinke van den Brink, ‘als wij zulke beelden binnenhalen, zouden we onze kijkers wegjagen.’
De medewerkers van VICE moeten zowel advertorials als journalistieke berichten kunnen schrijven. Een advertorial is een advertentie geschreven in de vorm van een redactioneel artikel.
‘Veel Vice-medewerkers zijn slecht in het maken van zulke advertorials’, zegt Perre. Toch is een scheiding hiervan niet mogelijk. ‘Het is net de bedoeling dat de advertorials een journalistieke inslag hebben.’
‘Het verdienmodel van VICE bestaat uit drie takken’, licht Perre van den Brink toe. ‘VICE Media’, de zelf gecreëerde media worden gefinancierd via advertenties.
Daarnaast is er ‘Brand solutions’ waarbij het gaat om content creëren voor merken. En tenslotte is er ‘Advice’, een netwerk van partnersites, vertegenwoordigd in advertenties.
VICE kan niet overleven zonder het commerciële aspect en maakt dus zogenaamde branding content. ‘Dat maken wij ook heel duidelijk aan ons publiek’, zegt Perre.
Deze samenwerking kan leiden tot spanning. Wat als een bedrijf zoals Nike een advertorial bij VICE maakt en niet veel later in opspraak komt? Dan rijst de vraag: kan je dat bedrijf dan negatief belichten?
‘Jazeker’, benadrukt Perre, ‘je publiceert gewoon, wij zullen altijd kiezen voor de journalistieke kant.’
Bij VICE belichten ze de huidige thema’s vaak op een andere manier. Zo brachten ze een verhaal over de crisis in Griekenland waarbij de focus lag op het gebruik van een nieuwe drug: accuzuur.
Een gevolg van het absolute dieptepunt waarin Griekenland zich toen bevond. Daardoor kreeg het verhaal een veel diepere betekenis.
‘Het is een heel vreemde manier, ik kan me niet voorstellen in zo’n situatie te werken. Soms ben ik er ook jaloers op’, zegt Rinke, die het verhaal als voorbeeld gaf.
‘Het is een interessante manier om een verhaal te brengen met ingezoomde voorbeelden. Dat is een stijl die wij bij NOS graag overnemen.’
Het grootste verschil met andere media, is dat VICE over een heel ander soort netwerk van correspondenten beschikt. VICE kan rekenen op lokale correspondenten in 35 landen.
Traditionele media, zoals het NOS journaal, werken met één persoon in een conflictgebied. Die persoon heeft dan ook meestal de nationaliteit van het eigen land (in het geval van de NOS, is dat Nederland).
‘Wij werken met ploegen van ‘locals’ op locatie’, zegt Perre, ‘die hebben een eigen verhaal.’
Zo is er een grotere synergie tussen de verschillende landen en redacties onderling.
‘Wij zien onszelf als één wereldwijde redactie, waarbij je dus superglobaal, maar ook heel lokaal kan acteren.’
Met zo’n globale redactie kan het moeilijk zijn de kwaliteitsnormen te bewaren.
‘Er zijn veel goeie ideeën die stuntelig uitgevoerd worden’, vindt Rinke, ‘dat vind ik dan zo jammer.’
Daarop kaatst Perre terug: ‘Dat is gewoon de generatiekloof. Wij schrijven voor jonge mensen, en jij bent dat gewoon niet meer.’
Maar de generatiekloof heeft niks te maken met kwaliteit.
‘Het moet toch zeker het schoolkrantniveau overschrijden’, voert Rinke aan.
Volgens Perre is het probleem gewoon de toon van VICE die zijn vader niet meer aanspreekt. Hij erkent wel dat het natuurlijk altijd beter kan.
‘Maar die luchtigheid waar je dan over valt is net het onderscheidende kenmerk van VICE.’
Ondertussen groeit VICE nog ietsje mee met de gemiddelde leeftijd van hun publiek.
‘We merken dat we de ouderen van onze doelgroep meer beginnen te interesseren’, zegt Perre.
Ondertussen is hij zelf al 31, en de oudste van het team. Hoelang hij het zelf nog zal doen?
‘Zolang ik uitga, kan ik dit blijven doen’, lacht Perre.
