Titel: Cross Border track: of cord blood and shady banking
Datum: zaterdag 17 november 2012
Tijd: 9:00–10:15 uur
Spreker: Clea Caulcutt (freelance – RFI)
Moderator: Charlotte Govaert
Aantal deelnemers: 7
Verslag: Tine Verschueren
‘Nice that you are here. You haven’t partied too hard yesterday?’.Met deze vraag brak Clea Caulcutt het ijs, maar al snel kregen we te maken met iets zwaardere kost. Clea Caulcutt heeft samen met haar collega, Tom Cochez, de grootste Europese private navelstrengbloedbank Croy-Save onder de loep genomen. Cryo-Save opereert in 40 verschillende landen, waaronder België waar de bank Cryo-Save Labs heet. De bank overtuigt ouders om het navelstrengbloed van hun pasgeboren baby te laten invriezen om er daarna levens mee te redden. Vandaag heeft Cryo-Save alleen al in België zo’n 200 000 ingevroren stalen.
Clea Caulcutt vertelt dat ze twee jaar geleden erg geïnteresseerd raakte in het reilen en zeilen van de bloedbank, omdat er meer en meer artikels verschenen over ouders met zieke kinderen of ouders met een kinderwens. Uiteindelijk is ze in contact gekomen met Tom Cochez (Apache) en zijn ze samen in het avontuur gestapt om uit te zoeken hoe legaal Cryo-Save nu eigenlijk is. Ook vertelt ze dat ze heel blij is met de steun van het European Journalism Fund dat alle kosten dekte.
Doorheen haar verhaal wordt het pakket aan informatie alsmaar groter, waardoor het aantal vragen ook alsmaar groter wordt. Eén van de deelnemers zit met de prangende vraag hoe je als ouder weet of het ingevroren staal niet wordt gebruikt voor andere doeleinden of zelfs wordt doorverkocht. Die vraag ontstond nadat Clea Caulcutt verteld had dat de stalen enkel voor het eigen lichaam worden gebruikt, dus dat er ook geen labeling is. Op de vraag had Caulcutt geen sluitend antwoord, omdat Cryo-Save enkel heel algemene informatie geeft. Ze willen niet dat iemand weet hoe ze werken. Dat heeft er ook voor gezorgd dat het een moeilijk aan te pakken dossier was voor de twee journalisten.
Verder vertelt Clea Caulcutt over hoe de bloedbank speelt met legaliteit en probeert de wet te omzeilen. De Belgische bloedbank heeft haar erkenning verworven door een samenwerking aan te gaan met het Nederlandse Cryo-Save Group. Caulcutt zegt hoe zij en Tom Cochez ontdekten dat de bloedbank in Nederland eigenlijk helemaal geen bank is, maar gewoon een centrum dat aan outsourcing doet in België. Daardoor kunnen de beide bedrijven blijven bestaan, zonder dat de wet hen een boete kan opleggen.
Toch gaat er vanaf 2013 heel wat veranderen, vertelt Clea Caulcutt. Vanaf volgend jaar is er een nieuwe wet die private bloedbanken bant. Deze wet bestaat al in Frankrijk, waardoor Clea Caulcutt al heel wat problemen heeft gehad met het publiceren van hun ondervindingen in Frankrijk. In haar thuisland is het namelijk illegaal om stamcellen in te vriezen.
Terwijl ze dat allemaal vertelt, zie je hoe enthousiast Clea Caulcutt is over heel het dossier. Ze vertelt dat ze dan ook enorm uitkijkt naar het moment waarop de wet in voegen treedt. Niet alleen omdat er dan heel wat gaat veranderen, ze is ook nieuwsgierig naar de reacties en acties van Cryo-Save Labs.
Clea Caulcutt uit ook haar verontwaardiging over de website. Volgens Caulcutt geeft de website misleidende informatie mee. Op de site staat een lijstje met ziektes die je kan genezen met de stalen. Tussen dat lijstje staat leukemie. Daar is Caulcutt heel hard van geschrokken, omdat leukemie niet kan genezen worden door het inbrengen van eigen stamcellen. Daaraan kan je zien dat Cryo-Save de mensen misleidt. Clea Caulcutt laat tijdens haar verhaal ook een affiche zien van het bedrijf. De affiche toont een zwangere vrouw met daarbij de tekst ‘Ik ga ervoor zorgen dat mijn kind later gered kan worden’.
Toch kon Clea Caulcutt op het einde van haar workshop de verontwaardiging over bepaalde dingen van zich afzetten. Ze sloot dan ook af met een leuk advies voor journalisten (in spe): ‘work with somebody who carries the stories’. Vervolgens kreeg ze een hartelijk applaus dat ze zeker en vast verdiende.
